Thursday, November 13, 2008

Taas ng ere..

So disappointing. After the hospitality we had shown you, yun lang ang gagawin n'yo. Were you sincere?! i don't think so. Ginawa n'yo lang yun coz you got no choice. don't do it and you'll be busted in jail.. natatakot kayo that's why you were forced to do what you got to do though deep inside, you don't like what you're doing. "OROKAN" ang tawag sa mga taong katulad nyo!

Nakakatuwa nga kayo tignan that time. parang sobra bait nyo. so tame! As if walang nangyare. Pero sa totoo lang, at first napaniwala nyo ko. haha! poor jehlee. Ang galing nyo kasi magpanggap. Well di ko naman masisi sarili ko. that's my nature. I easily trust person. Kasi totoo ako sa mga tao. Di ako PAIMBABAW tulad nyo. Mataas talaga ere nyo..

Well that's alright. What goes around comes around. Just keep doing your thing. We'll play your game.

You'll know what i'm tellin you. YOU'LL KNOW..

Monday, November 3, 2008

got my name on the roster!

ngaun pa lang nagsink sa utak ko ang mga nangyare last week. still can't believe i made it. it's HIS will, i know. and sa dami ng nangyare within 6months, 40% perseverance and 60% prayers brought me here.

may 12, 2008. i remember when i first had my class in PERCdc. yung review center na pinasukan ko. the first day was light. just introductions and orientations. the next day, wednesday, may 14, MWF basis, was so new. ang daming bago. naramdaman ko na agad yung pressure. why? pagkatapos pala ng 5years in college, ang dami ko pa pala kailangan malaman. and i thought, 6months before the board wouldn't be enough.

i started thinking na wag na lang ituloy kasi baka masayang lang ang pagod at gastos sa pagrereview.para saken, board exam is so different. di to katulad ng exam sa college, na pag mababa ang nakuha mu sa 1st quiz, there would be 2nd, 3rd, 4th quiz na pwedeng bumawi. i feel that, once i fail sa board, i'm a failure already. i fail them, yung mga taong umaasa at nageexpect na papasa ko, and worse, i satisfy all my critics outside at jan sa tabi tabi.

my friends kept on pushing me saying na kaya ko yun, and it's just an exam, no big deal. na wala naman akong kailangan patunayan sa mga tao dahil mas kilala ko ang sarili ko kesa sa kanila. which is true naman. but it was some sort of pride na rin siguro kung bakit ko naiisip yung mga bagay na yun. and i can't get that thinking off me.

well, i still continued. aral pa din. the 1st four months were just like wind passing me by. my times na nakakapagreview ako and my times din naman na nakahiga at natutulog lang the whole day. haha! but once na nahawakan ko naman yung review materials, seryoso talaga and i assure myself na naaabsorb ko lahat ng aralin ko.

after 4months, i failed all the exams sa review center. gandang motivation di ba? but since ang haba na din ng panahon na ginugol at perang nagastos sa review, tuloy pa din ako. kahit na walang kasiguruhan na papasa ko. i didn't notice na yung mga pressures and worries i had before eh unti unti pa lang nawawala. wala na ko masyadong "what if" or "paano kaya?".. and it helped me a lot to concentrate sa studies..

august25, i moved to manila. there, i was able to concentrate. kain tulog lang ang pahinga. pagkagising, libro agad. breakfast ng 10am, lunch ng 2pm, dinner ng 9pm. waaaahh! late lahat. pati tulog late na din. 1am na pinakamaaga.

then board exam na pala. october 25, 26, saturday and sunday. i wasn't expecting na papasa pa ko. ang hirap ng exam. tanungin ba kame bout nectar, bees, and flowers?! i was like, "what the?!" anu connect nun? yun na ata ang pinaka mahabang weekend ng buhay ko. and so tiring.

tapos, zero hundred hour, october 30, 2008. one of the best days of my life. one of my classmates texted me. my result na daw sa net. nanginginig ako. haha! i browsed the web page. there, i saw my name on the list. huwaw! THANK GOD! yun lang ang nasabi ko. then i went upstairs para gisingin ang mga tao at mag-ingay. haha! ang saya!

now, just wanna thank those people who helped me with this one. my family unang una. tatay, nanay, ann, jay, jane para sa support, lakas ng loob and patience. sa aking ninang ligaya, my 2nd nanay. my grandma, i call her "Ina", thank you po for being my prayer warrior. salamat po. Inang Minia and Tito Dar, for my additional allowance all throughout. ang aking apat na kapatid sa boarding hauz, Dayrit, Allem, Tricio, and Mark. salamat tol sa mga panahon na magkakasama tayo. malaki ang naitulong nun saten. at congrats din sa inyo. sa aking mga friends na laging andyan para sumuporta at magbigay ng lakas ng loob, Mildred, Mhel, Ato, Edmond, Tsam at Tracy. thanks buddies! sa mga nag gudluck saken the day before the board, Ferdz, Fatz, Janus, Romer, Ciut, salamat senyo. pinalakas nyo loob ko. kay karen na nagpahiram ng extra calcu saken, salamat tol. hehe..

Para sa atin pong lahat ito..

and to all my critics at yung mga my tinatagong poot sa aken, hehe.. it's an answered prayer po..better luck next time!.. sana magbago na kayo. peace!

At kayo! oo! kayo nga! Invited kayong lahat! sarado na ang kalsada, wala nang dadaan. tayo na at magsaya!